در گام چهارم ما یاد خواهیم گرفت که چگونه یک لیست اخلاقی جسورانه و شجاعانه را از گذشته خود تهیه کنیم.
گام چهارم نگاهی عمیق به آرشیو گذشته و نوشتن آن چیزی است که از خود مشاهده می کنیم. هدف اصلی این گام مهم در بهبودی این است که گذشته خود را بازبینی کنیم تا بتوانیم خود را بیشتر بشناسیم.
در این شناخت ما رنجش هایی را که باعث آشفتگی زندگیمان شده است را در خواهیم یافت.
نوشتن لیست شخصی باعث می شود که ما قابلیت های خود را بیشتر و بهتر بشناسیم. در این گام متوجه می شویم که ما از خود واقعی یمان همیشه فراری بوده ایم و سعی می کردیم که این شخصیت حقیقی خود را فراموش کنیم.
در حقیقت تهیه این لیست که به آن ترازنامه گفته می شود به معنای رسیدن به چیزی و یا کشف چیزی است و در میان دیگر تعریف های اخلاقی چیزی به نام تمایز دادن بین درست و غلط را بیان می کند.
ما با نگاهی به گذشته خود اقدام به کشف رفتارها و کردارهایی که باعث ایجاد بیماری و هدایت آن در ما شده است می شویم و متوجه می شویم که مشکل در کجا بوده است تا ما به این مرحله رسیده ایم.
یکی از خصوصیات این تراز نامه این است که باید بدون هیچ گونه ترسی آن را برای خود تهیه کنیم و معمولا قرار گرفتن در آستانه این قدم ترس هایی را در وجود افراد ایجاد می کند.
اینک ما باید به رفتارهای منفی و اشتباه خود اقرار کنیم در حالی که همیشه خود را یک انسان مثبت و قابل ارائه در جامعه معرفی کرده ایم. و اگر قرار باشد ما عمیقا و موشکافانه به گذشته خود که یک انسان مقصر، بازنده، افسرده و بد را نمایان می کند نگاه بی اندازیم در ما ایجاد وحشت می کند.
ما می دانیم که با رفتار بیمار گونه گذشته خود را نابود کرده ایم و پدر خود را در آورده ایم .
حال باید بدانیم که این نگاه جسورانه به گذشته امان برای کمک کردن به آینده ای بهتر امری ضروری است و هر چقدر که این کار را عمیق تر و شجاعانه تر انجام دهیم شناختی دقیق تر و زیبا تر از خود خواهیم داشت.
ما در این گام یاد می گیریم که دستاویز های گذشته خود را بشناسیم و آن ها را از درون خود بیرون بی اندازیم.
ما در این گام یاد می گیریم که چگونه در گذشته خود اسیر بوده ایم تا بتوانیم از این اسارت رها شویم.
یاد میگیریم که از ابزارهای به درد نخور گذشته دیگر استفاده نکنیم و از گذشته رها شویم و در حال زندگی کنیم.
باید به یاد داشته باشیم که در نوشتن گذشته نباید خود را قضاوت کنیم و تمام نکات ریز و درشت را باید به یاد آوریم و آنها را یادداشت کنیم.
در حقیقت ما در این گام می خواهیم بدانیم که چگونه در گذشته خود اسیر بوده ایم تا بتوانیم از این اسارت رها شویم. ما می خواهیم از گذشته رها شویم و فقط برای امروز زندگی کنیم.
در این گام بدترین حالت احساسی ما، قضاوت کردن است. ما باید بدانیم که در گذشته احساس بدی را تجربه کرده ایم و قرار نیست که با نوشتن این تجربه های بد دوباره آنها را امتحان کنیم. ما قرار است که با یادداشت گذشته خود به تجزیه و تحلیل آنها بپردازیم تا متوجه شویم که چرا به این وابستگی ها دچار شده ایم.
در این گام خداوند به ما کمک می کند که با شجاعت وارد دورانی شویم که هیچ کس نمی تواند ما را به آن دوران برگرداند.
ما می خواهیم با ترس هایمان روبرو شویم و بدانیم که چرا سال ها از خودمان گریزان بوده ایم.
ما طریقه برخورد با خودمان و اطرافیانمان را به طریق خصمانه انجام می دادیم و به این روش زندگی، وابسته شده بودیم و راهی برای ارتباط انسانی بر مبنای عشق و محبت را نداشتیم و یا فراموش کرده بودیم.
ما در این گام این امکان را می یابیم که خود را به طور شفاف ببینیم و بدون قضاوت این گام را بر می داریم.
اگر این قدم را به درستی انجام دهیم آن چیزی که نصیبمان می شود شگفت انگیز خواهد بود.
ما در این گام به انرژی مثبت فراوان می رسیم و با کشف واقعی خود یاد می گیریم که چگونه خود را دوست داشته باشیم و به دیگران احترام بگذاریم.
با آرزوی بهبودی برای شما
دوستدار شما: داریوش قاضی مرادی
مطالب مرتبط: