ما در گام هفتم از او می خواهیم که تمام کمبودهای اخلاقی ما را بر طرف کند.
بعد از تسکین از اقرار به عجز و ناتوانی خود در برابر نیکوتین و بعد از کاوشی موشکافانه از ترازنامه اخلاقی، آنها را پذیرفتیم و از خداوند خواستیم تا کمبودهایمان را بر طرف سازد. خواستیم موانعی را که خودمان ساخته بودیم که ما را ترسان و غمگین و عاجز و ناتوان از اراده زندگی مان کرده بود ما را از یک زندگی بدون استفاده از سیگار و نیکوتین بهره مند سازد.
ابتدا باید در این گام در مورد کلمه فروتنی کمی تفکر کنیم. بسیاری از ما برداشتمان از این کلمه کاملا غلط است.
واژه فروتنانه به معنی تحقیر کردن خودمان نیست بلکه معنی آن در جایگاه شایسته و مناسب خودمان باشیم است.
فروتنی کوچک بودن و تحقیر خودمان نیست ،بلکه خودمان را با عشق پذیرفتن و پذیرش اصل وجودی خودمان است.
در این گام ما از کسی می خواهیم کمبودهای اخلاقی ما را برطرف کند که خود خالق ما هست. ما در قدم دوم و سوم با این نیروی برتر آشنا شدیم و او را مورد تایید و قبول خود قرار دادیم.
توجه داشته باشید که این فروتنی در برابر انسانهای دیگر نیست و ما در برابر افراد دیگر کوچکتر و یا بزرگتر نیستیم. بلکه این فروتنی فقط در برابر خدای رحمان است.
ما پذیرفتیم که فقط می توانیم در محدوده واقعی و انسانی خودمان باشیم، نه بیشتر و یا کمتر .
ما در گام چهارم لیست رنجش های خود را نوشتیم و در این قدم بعضی از نواقص خود را شناسایی کردیم. در گام پنجمخطاهایمان را لیست کردیم و به آنها اعتراف نمودیم و در گام ششم نواقص شخصیتی خود را لیست کردیم و آن ها را پذیرفتیم که مال خودمان است.
در حقیقت اینها الگوهای رفتاری ناکارآمد ما بود که زندگیمان را در عالم برزخ و سرگردانی نگه داشته بود و ما را مجبور کرده بود که کاری را انجام دهیم که بعد از آن سالها پشیمان شویم .
ما اکنون در می یابیم که توسط بیماری مان هدایت و راه بری می شدیم. ما با ترس، دروغگویی، خشم، خودخواهی، خودمحوری، درگیری و … نتوانستیم از پس اداره زندگی خود برآییم. ما نیاز داریم که به جای این ابزارهای نا مناسب و به درد نخور ابزارهای مناسب دیگری را شناسایی و جایگزین آن ها بکنیم. میل و انتخاب شخصی مهم است و ما برای قبول کردن یک کمبود به جای یک نقص نیاز به یک حق انتخاب داریم. مثال ما پیش از این به جای جواب دادن مناسب به دیگر افراد در بعضی موارد صدای خود را بلند می کردیم و حال یاد می گیریم که با داشتن حق انتخاب چگونه می توانیم با دیگران با مهربانی رفتار کنیم.
پس خشم و کینه را نقص می نامیم و مهربانی و دوستی کمبود های اخلاقی ما است که به کمک خداوند جایگزین می شود.
حق انتخاب هم به این دلیل است که ما باید خود متوجه شویم که می خواهیم چه بکنیم. ما با انتخاب خود مهربانی و دوستی را جایگزین خشم و نفرت می کنیم.
البته برای انجام این کار دوباره ترس هایی به سراغ ما می آید که فکر می کنیم ابزارهای جدید برای ما شاید ناکارآمد باشد.
ما شیوه ای جدید را برای این کار به شما پیشنهاد می کنیم. در اتاقی ساکت و تنها با صدایی بلند نواقص خود را بیان کنید تا خودتان بشنوید. ضمن گفتن روی آنها کمی تامل کنید. در طی روز و یا هنگام خوابیدن یکی یکی نواقص خودمان را به یاد می آوریم و این که چگونه می توانیم آنها را با ابزارهای مناسب دیگر جایگزین کنیم در ذهنمان مرور می کنیم. گاهی برای برطرف کردن نقص هایمان باید زانو بزنیم و مهم ادا کردن واژه هاست. ما با نصب کردن صورت لیست نواقص شخصیتی خود روی درب کمد و یا درب ورودی و یا هر جایی که دیده شود و با توجه کردن به آنها کمبودهای انتخابی خود را مرور می کنیم.
این در حقیقت باید جزوه کارهای هر روز ما باشد. ما همه این کار ها را بدون آوردن فشار روی خود انجام می دهیم.
ما باید بدانیم که این انتخاب ها یک روزه انجام نمی شود بلکه به مرور و شاید سالها به طول بکشد. ما قرار نیست که از خود یک قدیس را به نمایش بگذاریم.
ما با دعا کردن در این گام به خود کمک می کنیم.
پروردگارا من اکنون آماده هستم یک یک نقص های درونم را که سد راه خدمتگذاری به تو و هم دردانم است را به تو بسپارم تا قدرتی عطا بفرمایی که از این پس به خدمت تو کمر بندم.
این کار پیش از شروع فعالیت روزانه عالی عمل می کند. تفکر روی نواقص و کمبودهای اخلاقی آنقدر قوی است که وسوسه مصرف نیکوتین را از بین می برد. هنگامی که ما چند روزی را به نکشیدن نیکوتین فکر کنیم و بدانیم که ما به نیکوتین حساسیت داریم محدودیت های خود را می شناسیم و به مرور قدرت زیادی را در خود احساس خواهیم نمود.
قدم ششم در راستای ادامه قدم دوم می باشد که بدانیم ما سلامت عقل نداشتیم و قدم هفتم هم ادامه قدم سوم می باشد که زندگی و اراده و نواقص شخصیتی خود را به خداوند می سپاریم تا او ما را در این مسیر راهنمایی و کمک کند.
گفته می شود که نیکوتین بسیار مکار، عاجز کننده، قدرتمند و بردبار و صبور است. ما هرگز از این وابستگی شدید و این بیماری به صورت کامل رها و آزاد نمی شویم. با عمل به قدم هفتم از خداوند می خواهیم که ما را تنها نگذارد تا اسیر دشمن مکار خود نشویم.
با آرزوی بهبودی
دوستدار شما: داریوش قاضی مرادی
مطالب مرتبط: